«Χθες, όταν επέστρεψες στο σπίτι, σε είδα, δεν ήσουν καλά… Άλλωστε στις κουβέντες σου πάντα ήσουν μετρημένος. Έφαγες σιωπηλός και πήγες στο δωμάτιό σου. Εγώ το ένιωθα, κάτι δεν πήγαινε καλά. Αλλά πάντα έτσι ήσουν. Ξαφνικά, βγαίνεις από το δωμάτιό σου και γεμάτος απορία μας εκμυστηρεύεσαι πως το καινούριο κινητό σου – που ποτέ δεν το βγάζεις στο σχολείο, το έχεις απλά για ασφάλεια – έ-σπα-σε! Ακόμη και σήμερα, μετά από πολλά χρόνια, ποτέ δεν παραδέχτηκες πως σου είχαν σπάσει το κινητό σου!».
ΣΠΑΣΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ!
Στο σχολείο, στην εργασία μας, στην κοινωνία πρέπει να έχουμε
το δικό μας πρόσωπο και
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ!
Σύνταξη κειμένου: Βάκη Παπακωστοπούλου